த.மு.எ.ச. மாநாடு : கோலிவுட்டை வளைக்க நடந்த கூத்து !

சென்னை கோடம்பாக்கம் பகுதி முழுவதும் டிசம்பர் மூன்றாவது வாரத்தில், “வேற்றுமையில் ஒற்றுமை; அதுவே நமது வலிமை”  என்ற சுவரொட்டி ஒட்டப்பட்டிருந்தது. மைய அரசு தேசிய ஒருமைப்பாட்டுக்காக நடத்தும்

 பிரச்சாரமோ என்று நாம் கருதிக்கொண்டு அருகில் போய் பார்த்த பிறகுதான், அது  சி.பி.எம். கட்சி சார்பு அமைப்பான தமிழ்நாடு முற்போக்கு எழுத்தாளர் சங்கத்தின் மாநாட்டு விளம்பரம் என்பது தெரிந்தது.   மாநாடு நடைபெற்ற கோடம்பாக்கம் ராம் தியேட்டர் அரங்குக்கு உள்ளேயும் வெளியேயும் கலை நுணுக்கம் மிக்க பல கருத்தோவியங்களையும், கவிதை வீச்சுக்களையும் பார்வைக்கு வைத்திருந்தனர்.

“எல்லாப் பேன்களையும் நசுக்கியாச்சு. அட்டைகளை?” என்று அவர்களின் கவிதை தெருவெங்கும் கேள்விகேட்டது. தமிழகத்தையே உறிஞ்சும் அட்டையான பாசிச ஜெயாவோடு  கூட்டணி கட்டியிருக்கும் சி.பி.எம். செயலாளர் என்.வரதராசன் மட்டும் இதைப் பார்த்திருந்தால்…..?

இன்னொரு கருத்தோவியம் நடைபாதைப் பழவியாபாரியுடன்; “நேற்று வண்டியில் விற்றாய். இன்று கூடையில்; நாளை….? தூரத்தில் சிரிக்கும் வால்மார்ட்” என்று சொன்னது. கேரள மாநிலத்தில் ‘தோழர்களின்’ ஆசியுடன் நூற்றுக்கணக்கில் திறக்கப்பட்டிருக்கும் ‘ரிலையன்ஸ் பிரஷ்’ நமது நினைவுக்கு வந்து தொலைத்தது.

தெருவெங்கும் வைத்திருந்த ஓவியங்களில் சிறுமிகள் கிழிந்த துணிகளுடன் ஏங்கிக் கொண்டிருந்தனர்.  அதேநேரத்தில், சென்னையின் ஜவுளிக்கடலான ‘சென்னை சில்க்ஸ்’சின் முதலாளி நமது முற்போக்கு எழுத்தாளர்கள் ஊர்வழி போவதற்கென்று ஆளுக்கொரு கருப்பு ‘டிராவல் பேக்’ கொடுத்திருந்தார்.

தேர்ந்தெடுத்த முற்போக்குக் கவிதைகளைத் தியேட்டருக்கு உள்ளே கொடியில் துணி துவைத்துக் காயப்போடுவதைப் போலத் தொங்க விட்டிருந்தனர். அவற்றில் பிற்போக்குக் கழிசடை கண்ணதாசனும் இடம் பெற்றிருந்தார்.

அருகிலேயே ஒரு வண்ணப்படமும் இருந்தது. அதில் செங்கற்களைத் தலையில் சுமந்து கொண்டு நிற்கும் சித்தாள் பெண்மணியும்,“நம்பிக்கையோடு இரு. நாளை உன் கனவும் வீடாகும்” என்ற வாசகமும் கீழே ‘மராட்டிய வங்கி’யின் பெயரும் இருந்தன.

 

நன்கொடை தந்த வங்கியின் வீட்டுவசதிக்கடன் விளம்பரத்தையே இங்கு வைத்துவிட்டார்களோ என்ற மயக்கம் எழுந்தது.

அரங்க வாயிலில் நமது கண்ணில் பட்டதோ யுனைடெட் இன்சூரன்சு, பி.எஸ்.என்.எல்., ரெப்கோ வங்கி விளம்பரங்கள். இந்தியப் பொதுத் துறை நிறுவனங்கள் ஒன்று கூடி ஜனநாயகப் புரட்சியை நடத்த த.மு.எ.ச.வுக்குக் கை கொடுக்க முன்வந்துவிட்டதை நினைக்கும்போதே நமக்கு மெய்சிலிர்த்தது.

வாழ்த்துரை வழங்க சகல தரப்பிலிருந்தும் பிரதிநிதிகளை அழைத்திருந்தனர்.  மத்தியில் கூட்டணியை விட்டு விலகிவிட்டாலும்,  பெருநிதி புழங்கும் மைய அரசின் நிறுவனமான செம்மொழி ஆய்வு மையத்துடன் த.மு.எ.ச. இணைந்து சங்க இலக்கியப் பயிற்சிப் பட்டறைகள் நடத்தி வருவதால், அந்த நன்றியுணர்வுடன் அந்த மையத்தின் முனைவர் ராமசாமியையும் ஆசிவழங்க அழைத்திருந்தார்கள்.

இ.எம்.எஸ். நம்பூதிரிபாடின் முதல் ‘கம்யூனிஸ்ட் கட்சி’ அரசைக் கவிழ்த்ததில் அமெரிக்க கொலைகார உளவு நிறுவனமான சி.ஐ.ஏ.வின் பங்கு பற்றிய புதிய நூலை அரங்குக்கு வெளியே  விற்றுக்கொண்டிருந்த இவர்களே, சி.ஐ.ஏ.வின் பிரதியான போர்டு பவுண்டேசன் நடத்தும் அம்பேத்கர் ஆய்வு மையம் (பாளையங்கோட்டை நாட்டார் வழக்காற்றியல் மையம்) சார்பாக தர்மராஜனை  ஆசிவழங்க அழைத்திருந்தனர் .

த.மு.எ.சங்கத் தலைவர் அருணன், சங்கத்துக்கும் கோடம்பாக்கத்துக்கும் உள்ள பாரம்பரியத்தை எளிமையாக விளக்கி மாநாட்டைத் தொடங்கிவைத்தார். மறைந்த கோமல் சுவாமிநாதன், சங்கத்துக்கும் சினிமாக்காரர்களுக்கும் பாலமாகத் திகழ்ந்தார் என்றார். என்ன இருந்தாலும் எழுத்தாளர் அல்லவா? புரோக்கர் வேலைன்னு மக்கள் மொழியில் கொச்சையாகவா சொல்ல முடியும்? “கோமலுக்குப் பின்னர் சினிமாவில் இருப்பவர்கள் நம்மோடு நேசத்தோடு இருக்கிறார்கள். நம்ம செயலாளரோட கதை கூட படமாக்கப்பட்டு வெற்றிநடை போடுகிறது” என்று அவர் சொன்னதும் அரங்கமே, கைதட்டலால் அதிர்ந்து போனது.

கருத்து வேறுபாடுகளையும் அனுமதிக்கும் அமைப்பு இது எனக் காட்டுவதாக, “மும்பையில் தீவிரவாதத்துக்கு எதிராகச் சண்டையிட்டு மடிந்தவர்களுக்காக நாம் மெழுகுவர்த்தி கொளுத்திக் கொண்டிருக்கிறோம். ஆனால், நாட்டுக்காகத் தினமும் சாக்கடையில் இறங்கி விஷவாயு தாக்கிச் சாகின்றவனை கவனக்குறைவால் இறந்ததாகச் சொல்லுகிறோம்” என்று மெழுகுவர்த்தி கொளுத்திய சி.பி.எம். கட்சியைக் கண்டித்தார், ஆதவன் தீட்சண்யா. அடுத்து அவர், நந்திகிராமில் தமது கட்சி செய்த படுகொலையைச் சாடிவிட்டு, அங்கே கொல்லப்பட்டவர்களுக்கு மெழுவர்த்தி ஏற்றச் சொல்லுவார் என்று எல்லோரும் எதிர்பார்த்திருக்க, அதிலிருந்து ஒரே தாவாய்த் தாவி விளிம்புநிலை மனிதர்களான அரவாணிகள் பற்றியும் உதிரிகள் பற்றியும் நாம் அனுதாபம் கொள்ளவேண்டியதன் அவசியத்தைச் சொல்லிப் போய்விட்டார்.

தீண்டாமை ஒழிப்பு முன்னணியின் சம்பத், “வன்கொடுமைக்கு எதிராகப் புகார் கொடுத்தால் மேல்சாதியினர் உடனே ‘கௌன்டர் பெட்டிசன்’ (எதிர் மனு) போடுகின்றனர். “கௌன்டர்” என்று நான் குறிப்பிடுவதை தயவு செய்து கோவைப் பகுதி தோழர்கள் தவறாக எடுத்துக் கோபித்துக் கொள்ளவேண்டாம்” என்று இன்னமும் கவுண்டர்களாக இருக்கும் கோவைத் தோழர்களைக் கேட்டுக் கொண்டார்.

மாநாட்டின் மைய நோக்கங்களாக மதவெறி எதிர்ப்பு, தமிழ் மொழி வளர்ச்சி, பெண் விடுதலை, தலித் விடுதலை, ஏகாதிபத்திய எதிர்ப்பு என முன்னர் அறிவித்திருந்தனர்.  இன்றைக்கு உழைக்கும் மக்களை ஒன்றுபடவிடாமல் முனைப்பாக இயங்கி வருவது இந்துவெறிப் பாசிசம்தான் என்பதை வரையறுக்காமல், யார் மனமும் நோகாதபடி மொன்னையாக மதவெறி எதிர்ப்பு என முதலில் சொன்னவர்கள், சென்னைபோரூரில் இந்து முன்னணியினரிடம் அடிவாங்கி வந்தது நினைவுக்கு வந்ததாலோ என்னவோ, அதனையும் மாற்றி “வேற்றுமையில் ஒற்றுமை” என்று சொல் லி விட்டார்கள். கூட்டத்தில் பேசிய ஓர் எழுத்தாளரும் “இந்தியாவில் சமீபகாலமாக மதவெறியினால் மாண்டு போகிறவர்கள் அதிகமாகி விட்டனர்” என்று வருத்தப்பட்டார்.

எந்த மதவெறி என்று சொல்லவும் கூச்சம். இறுதியாக மதவெறியை ஒழிக்க காந்தி கொலை செய்யப்பட்ட ஜனவரி 30ஐ, “மதவெறி பயங்கரவாத எதிர்ப்பு நாளாக”க் கடைப்பிடிப்பதெனத் தீர்மானித்தனர்.

போகிறபோக்கில் புஷ் மீது காலணிகள் வீசப்பட்டதைப் பற்றிப் பேசிக் கைதட்டல்  வாங்கிக் கொண்டதைத் தவிர,  ஏகாதிபத்தியத்துக்கு எதிரான போராட்டம் என எதையும் அறிவிக்கவில்லை. கோக்கோ கோலா விளம்பர நாயகன் அமீர்கானை மாநாட்டுக்கு அழைத்து வருவதாகத்தான் முதலில் திட்டம் இருந்தது என்பதில் இருந்தே, இவர்களின் ஏகாதிபத்திய எதிர்ப்பின் தன்மையைப் புரிந்து கொள்ளலாம்.

வர்க்கப் போராட்டத்தைச் சிதைத்து வருவது பற்றி எந்த ஒருவிமர்சனமும் இல்லாமல், தலித்தியமா அதையும் சேர்த்துக்குவோம்; பெண் உடலை, காமத்தை வெளிப்படையாகப் பேசுவதும், ஓரினப்புணர்ச்சி மூலம் பெண்விடுதலை என்றும்  பேசும் கழிசடை பெண்ணியவாதம் மேலெழுந்து வந்தால் அதையும்  சேர்த்துக்குவோம்;  இதுதான் த.மு.எ.ச.வின் கொள்கையாக  உள்ளது .

த.மு.எ.ச. செயலாளர் ச.தமிழ்ச்செல்வன் எழுதியிருக்கும் ‘ஆண்களுக்கான சமையல் குறிப்பு’ நூலில் ‘மிச்சம் மீதியாகும் எல்லாக் காய்கறிகளையும் பருப்பையும் அரிசியையும் ஒன்றாகக் கலந்து தயாரிக்கும் கதம்பக் கூட்டுச் சோறு’ பற்றிய சமையல் குறிப்பு ஒன்று உண்டு. அதே சமையல் குறிப்பை மாநாட்டுக்கும் பொருத்திப் பார்த்து   கலவையான கொள்கைக் கூட்டு ஒன்றைச் சமைத்திருக்கிறார்கள். பத்தியம் கருதியோ என்னவோ மார்க்சியப் பார்வையை அஞ்சறைப் பெட்டிக்குள் மறக்காமல் ஒளித்து வைத்து விட்டார்கள்.

இந்த மாநாட்டில் த.மு.எ.ச. என்ற பெயரை, “தமிழ்நாடு முற்போக்கு எழுத்தாளர்  கலைஞர்கள் சங்கம்” என மாற்றி இருக்கின்றனர். இதை மனதில்வைத்துத்தான் பொன்னீலன் தனது வாழ்த்துரையில் ‘நாம் ரொம்பப் பெரியதாய் வளர்ந்திருக்கிறோம்’ என்று மெய்சிலிர்த்தாரோ!

இலட்சக்கணக்கில் செலவு செய்து கோடம்பாக்கத்தில் கூட்டப்பட்ட மாநாட்டின் உண்மையான நோக்கம் என்ன என்பதை  ‘இப்போது சினிமாக் கலைஞர்கள் பலரும், இயக்குநர்கள் பலரும் நம்மோடு வெகு நெருக்கமாயிருப்பதைப் பார்க்கும்போது நாம் எடுத்த முடிவு சரியானதுதான் என்பது உண்மையாகி இருக்கிறது’ எனத் தமிழ்ச்செல்வனும், ‘கோடம்பாக்கத்துக் கலைஞர்கள் பெருவாரியாக எங்கள் அமைப்பில் இணைய வேண்டும்’ என நன்மாறனும் இறுதி நாளில் குறிப்பிட்டனர். மேலும், அமைப்பின் பெயரில் கலைஞர்களையும் சேர்த்துக் கொண்டு விட்டதால், புரட்சிக்கு கோடம்பாக்கத்தில் ஆள்பிடிக்கும் வேலையில் தீவிரமாக இறங்கப் போகிறார்கள். இனிவரும் கலை இரவுகளில் விஜய் முதல் நமீதா வரை பலரும் பங்கேற்கலாம். இனி, அடுத்த கலை இரவு எங்கே இருக்கும்?

ஏவிஎம் ஸ்டுடியோவிலா?

இருந்தாலும், த.மு.எ.க.ச.வின் இந்தத் திட்டம் தலையைச் சுற்றி மூக்கைத் தொடுவதைப் போலத்தான். 35 ஆண்டுகளுக்கு முன்னால் இதே வேலையை வெகு எளிதாகச் செய்துவிட்டார்  போலி கம்யூனிசத் தலைவரான கல்யாணசுந்தரம். முன்னணி நடிகரான எம்.ஜி.ஆரை வளைத்துப் போட்டு, அவரையே புரட்சித் தலைவராக்கி விட்டார்.  இதற்காக அவர்   மாநாடோ, கலை இரவோ நடத்தவில்லை.

புதிய ஜனநாயகம், ஜனவரி 2009

 

Read Full Post »

அடிவாங்கினால் பொன்னாடை! இந்து முன்னணி vs த.மு.எ.ச Exclusive!!

“ஏன் பாஸ் இத்தன பேர் சேர்ந்து அடிச்சாங்களே, நீங்க திருப்பி ஒரு அடி கூட அடிக்கலையா” ” அடிக்கும்போது அந்தக் கூட்டத்துல ஒருத்தன் சொன்னான்… எவ்ளோ அடிச்சாலும் தாங்குறானே இவன் ரொம்ப நல்லவன்டான்னு , அவ்வ்வ்வ்வ்வ்”
-வைகைப் புயல் வடிவேலு

22.9.08 சென்னை போரூரில் தமிழக முற்போக்கு எழுத்தாளர் சங்கத்தின் பதினோராவது மாநாட்டுப் பிரச்சாரத் துவக்க விழா மற்றும் பெரியாரின் பிறந்த நாள் விழாக் கூட்டத்தின் போது இந்து முன்னணிக் குண்டர்கள் புகுந்து தாக்கினர். கற்களை வீசியும், நாற்காலிகளை எரிந்தும் நடத்தப்பட்ட தாக்குதலில் பல தோழர்கள் காயமடைந்தனர். கூட்டமும் அத்தோடு முடிந்தது. கலை இலக்கியவாதிகளின் கூட்டமென்பதாலோ என்னவோ யாரும் திருப்பியடிக்கவில்லை.

இதைக் கண்டித்து த.மு.எ.ச 30.9.08 செவ்வாய்க்கிழமையன்று அதே இடத்தில் ஒரு கூட்டத்தை நடத்தியது. கூட்டத்தின் தலைப்பு “மதவெறித் தாக்குதலுக்கு எதிராக….”. கண்டனக் கூட்டத்தைக்கூட இந்து மதவெறிக்கு எதிராக என்று போடுவதற்கு சி.பி.எம் தோழர்கள் தயங்கும் போது இந்து முன்னணி நிச்சயமாகக் கொஞ்சிக் குலாவும் என எதிர்பார்க்கமுடியுமா?

 

கூட்டத்தில் பேசியவர்கள் சொன்னதை பார்க்கும் போது முந்தைய கூட்டத்தில் அப்படி ஒன்றும் இந்து மதவெறியைத் தாக்கி தோழர்கள் பேசியதாகத் தெரியவில்லை. கலை நிகழ்ச்சிகள் முடிந்து பேசும்போது ஒருவர் நமது ஊரில் மாரல் (moral) போலீஸ் ஒருவர் இருக்கிறார்; அவரால் தசாவதாரம் படம் தயாரிப்பு முடிவதற்குள் பிரச்சினை ஏற்பட்டது என்றாராம். உடனே பார்வையாளர்களில் ஒருவர் ராம கோபாலன் என்று சொன்னாராம். உடனே இந்து முன்னணியினர் தாக்கத் தொடங்கினராம். ஒருவேளை உண்மையிலேயே இந்துமதவெறியைத் விமரிசித்திருந்தால்… பாவம் அந்த அப்பாவிப் பிள்ளைகளை நினைத்தால் பரிதாபமாக இருக்கிறது.
(படிக்க-http://santhipu.blogspot.com/2008/09/11-130-22-2008.html)

நமக்குத் தெரிந்து சி.பி.எம் கட்சியினர் பல இடங்களில் இந்து மதவெறியர்களிடமிருந்து அடி வாங்கியிருக்கின்றனர். ஒவ்வொரு முறையும் கண்டனக் கூட்டத்தைத்தான் நடத்தினார்களே ஒழிய பதில் தாக்குதல் செய்யவில்லை. என்ன இருந்தாலும் ஜனநாயகவாதிகளாயிற்றே! சில ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் சென்னை பாரதி இல்லத்தில் த.மு.எ.ச கூட்டத்தில் இந்து முன்னணியினர் உள்ளே புகுந்து அடித்தனர். அதற்கும் திருவல்லிக்கேணியில் இதே போலதொரு மாபெரும் கண்டனக் கூட்டம் நடந்தது. கண்ணுக்கு கண், பல்லுக்குப் பல் என்ற காட்டுமிராண்டிக்கால செய்கைகளெல்லாம் ஜென்டில்மென் சி.பி.எம் தோழர்கள் நினைத்துக்கூடப் பார்க்க மாட்டார்கள். ஆடு பசித்தாலும் கறி தின்னாதே!

எல்லாவற்றுக்கும் மேல் டெல்லி சி.பி.எம் தலைமையகத்தையே பா.ஜ.க தொண்டர்கள் சூறையாடிய போது எச்சூரி கூட இப்படித்தான் பாசிஸ்ட்டுகள் நடந்து கொள்வார்கள் என்று சான்றிதழ் அளித்தார். பாசிஸ்ட்டுகள் எப்படி நடந்து கொள்வார்கள் என்பதா பிரச்சினை? அவர்களை எப்படி எதிர் கொள்வது என்பதுதானே விசயம் என்று நாம் கேட்டால் ” இல்லை தோழர் நாமும் பாசிஸ்ட்டுகள் மாதிரி செய்ய முடியாது, இது ஜனநாயக நாடு, எல்லாம் ஜனநாயக முறைப்படிதான் செய்ய முடியும்” என்று கழுத்து அறுபடும் வண்ணம் வகுப்பெடுப்பார்கள்.

போகட்டும். நாம் மீண்டும் கண்டனக் கூட்டத்திற்கு திரும்புவோம். கூட்டத்தில் பத்திரிகையாளர்கள், பிற அமைப்புத் தலைவர்கள், ஓவியர்கள், கவிஞர்கள், எழுத்தாளர்கள் என்று பலர் பேசினர். இவ்வளவு பேர் நம்மளைப் பற்றி பேசுகிறார்களே என்று ஒரு வாரத்துக்கு முந்தி தாக்குதல் நடத்திய இந்து முன்னணிக்காரர்கள் தங்களை மாபெரும் ஹீரோக்களாக கருதியிருக்கக்கூடும். வீடு புகுந்து நாலு சாத்து சாத்த வேண்டிய சில்லறைகளுக்கு ஜனநாயகத்தின் பெயரால் அர்ச்சனை! இதுகூடப் பரவாயில்லை. அடிபட்டு தையல் போட்ட தோழர்களுக்கெல்லாம் துண்டுகளை பொன்னாடையாகப் போட்டு பாராட்டினார்களே அதைத்தான் கடுகளவு கூட சகிக்க முடியவில்லை. திருப்பி அடித்திருந்தால் கூட போராளிகள் என்று கவுரவிக்கலாம். அடிபட்டதையே சிலாகிப்பதைப் பார்க்கும் போது அனாமதேயங்களிடம் அடிவாங்கும் வடிவேலுவே மேல் என்று தோன்றுகிறது.

நக்கீரன் கோபால் பேசும் போது குஜராத்தை நரவேட்டையாடிய மோடி என்ற பேடியை வீட்டிற்கு வரவேற்று நாற்பது வகை உணவுகளைக் கொடுத்து சீராட்டுவதற்கு போயஸ் தோட்டம் இருக்கும் போது இவர்கள் தாக்காமல் என்ன செய்வார்கள் என்றார். இந்த இடத்தில் தோழர்கள் கண்டிப்பாக நெளிந்திருக்க வேண்டும். நாம் மேடைக்கு சற்றுத் தொலைவில் இருந்ததால் நெளிவு சுளிவுகளை தரிசிக்கும் பாக்கியம் கிட்டவில்லை. தி.மு.க கூட்டணியிலிருந்து விலகி அம்மாவோடு தோட்டத்தில் மேய்வதற்குக் காத்திருக்கும் தோழர்களுக்கு கோபாலின் பேச்சு தர்ம சங்கடத்தை ஏற்படுத்தியிருக்கும் என்பதை நாம் புரிந்து கொள்வதுதான் தர்மம். இதன்றி சங்கடப்படுவதில் பொருளில்லை.

ஓவியர் வீரசந்தானம் பேசும்போது அடிபட்ட தோழர்களெல்லாம் வாட்டசாட்டமாக இருக்கிறார்கள், இவர்களா அடிபட்டார்கள், திருப்பித் தாக்கியிருக்க வேண்டாமா என்றார். உடனே பொங்கி வந்த கோபத்துடன் அடுத்து செந்தில்நாதன் ஆவேசமாக விளக்கமளித்தார். த.மு.எ.ச ஒன்றும் கோழைகளின் கூட்டமல்ல, ஒரு கன்னத்தில் அறைந்தால் மறு கன்னத்தைக் காட்டக்கூடிய அஹிம்சாவாதிகளல்ல, இந்தக் கூட்டத்தில் கூட இந்து முன்னணியினர் தாக்கினால் அவர்களை துரத்தி வீடு புகுந்து அடிப்போம் என்றெல்லாம் கர்ஜித்தார். இது உண்மைதானா என்று கூட்டத்தைச் சுற்றிப் பார்த்தோம். கூட்டத்தில் சுமார் 500பேர்கள் இருந்தனர். எங்கும் சிவப்பாடை அணிந்த ஒரு தொண்டரைக்கூட கம்புடன் பார்க்கவில்லை. போலீசுதான் கர்ம சிரத்தையோடு அருகாமை சந்து பொந்துகளிலெல்லாம் சுற்றி வந்து பாதுகாப்பு கொடுத்தது. ஒருவேளை போலீசார்தான் வீடு புகுந்து அடிப்பார்கள் என்று பொருள்பட பேசியிருப்பாரோ என்னவோ தெரியவில்லை.

பேச்சுவாக்கில் செந்தில்நாதன் தில்லை நடராசன் கோவிலில் ஓதுவார் ஆறுமுகச்சாமியின் தமிழுக்கான போராட்டத்தைக் குறிப்பிட்டார். அது ஏதோ சி.பி.எம் சம்பந்தப்பட்டது என்பது போல மறைமுகமாகப் பேசினார். இந்தப் போராட்டத்தை வெற்றிகரமாக நடத்திய மக்கள் கலை இலக்கியக் கழகத்தை தெரிந்தே இருட்டடிப்பு செய்தார். உண்மையில் இந்தப் போரட்டத்தில் பார்ப்பனர்கள் என்ற சொல் இருக்கிறது என்ற காரணத்திற்காக சி.பி.எம் கட்சியினர் விலகிக் கொண்டதுதான் வரலாறு. பார்ப்பன இந்து மதத்தின் சித்தாந்த்தத் தலைமையாக விளங்கும் பார்ப்பனர்களை அப்படி அழைப்பதைக் கூட பொறுக்க முடியாத கட்சிதான் இந்தியாவில் இந்துவத்தை வேரறுக்கப் போகிறதாம். கேப்பையில் நெய் வடிந்தாலும் வடியும்.

கவிஞர் சூரியதீபன் பேசும்போது ஒரிசாவில் இந்துமதவெறியர்கள் செய்யும் கலவரங்களைச் சொல்லி, லட்சுமாணனந்தாவை மாவோயிஸ்ட்டுகள் கொலை செய்ததை எடுத்துக்காட்டி இந்து மதவெறியர்களை அடக்கும் செயலை மாவோயிஸ்ட்டுகள் மட்டும் எடுத்துக் கொள்ள வேண்டியதில்லை தேவைப்பட்டால் நாமும் செய்யவேண்டும் என்றார். நேபாள் மாவோயிஸ்ட்டுகள் ஜனநாயகப் பாதைக்கு திரும்பிதைப்போல இந்திய மாவோயிஸ்ட்டுகளும் யூ டர்ன் அடித்துத் திரும்பவேண்டும் என்று பேசிவரும் சி.பி.எம் கட்சியனர் இதற்கு என்ன சொல்வார்கள்? உடனே ஆயுதங்களைத் தூக்கிக் கொண்டு சங்க பரிவாரத்தை வேட்டையாடக் கிளம்பி விடுவார்களா, இல்லை காங்கிரசுடன் சேர்ந்து கொண்டு மதவெறி அரசியலை எதிர்க்க “போர்க்குணமிக்க” முறையில் போராடுவார்களா?

தலித் முரசு ஆசிரியர் புனிதப்பாண்டியன் பேசும்போது இந்துத்வவாதிகள் ஒரு திட்டத்துடன் இருப்பதுபோல நாமும் ஒரு திட்டத்துடன் செயல்படவேண்டுமென்றார். பெரியாரும், அம்பேத்காரும் அதற்கான வழிமுறைகளை உருவாக்கித் தந்துள்ளார்கள் என்றவர், இந்துக்களாக வாழ்ந்து கொண்டு இந்துப் பண்டிகைளைக் கொண்டாடிக் கொண்டு, சாதியத்தைக் கடைபிடித்துக் கொண்டே இந்துத்வவாதிகளை எதிர்க்க முடியாது என்றார். நமக்கு சி.ஐ.டி.ய ஆட்டோ சங்கம் நடத்தும் ஆயுத பூஜையும், தீக்கதிரின் தீபாவளி சிறப்பு மலரும், சோமநாத் சட்டர்ஜி பேரனுக்கு செய்த பூணூல் கல்யாணமும், நான் முதலில் ஒரு இந்து அப்புறம்தான் ஒரு கம்யூனிஸ்ட்டு என்று ஒரு மேற்கு வங்க அமைச்சர் பேசியதும் நினைவில் வந்து போனது. இதன்படி பார்த்தால் சுத்தமான இந்துக்களாக வாழும் சி.பி.எம் கட்சியனர் என்றைக்குமே இந்து மதவெறியர்களை எதிர்க்க முடியாது என்றாகிறது.

அம்பேத்கர் பத்து இலட்சம் மக்களுடன் புத்த மதத்திற்கு மாறியதே தீர்வு என்று பேசிய புனித பாண்டியன் மதமாற்றத்தின் அவசியத்தை வலியுறுத்தினார்.இந்த அணுகுமுறையை ஈழத்தமிழர்களுக்கு அமல்படுத்தினால் என்ன ஆகும்? அங்கே ஈழத்தமிழர்களை வேட்டையாடுவதை புத்த பிட்சுக்கள் வலியுறுத்தும் போது என்ன செய்வது? ஈழத்தில் மட்டும் கிறித்துவ மதத்திற்கு மாறவேண்டுமா? சாதியும், தீண்டாமையும் மதம் மாறினாலும் தாழ்த்தப்பட்ட மக்களை விட்டுவிடாமல் கட்டிப்போடும்போது, மதமாற்றம் முழுவிடுதலை அளிக்காது. பார்ப்பனியத்தின் சாதிய சமூகத்தை அதன் அரசியல், சமூக, பொருளாதார அடிப்படைகளிலிருந்து வீழ்த்தும் வரை இந்துத்வம் அழியாது.

போரூரில் கணேசன் காந்தி எனும் இந்துமுன்னணி வட்டார ரவுடியின் தலைமையில் அணிதிரண்டு தாக்கியவர்களை ஒன்னும் செய்யமுடியாத த.மு.எ.ச இலக்கியவாதிகளுக்கு இவ்வளவு பெரிய விசயமெல்லாம் செய்யவேண்டுமென்றால் அதற்கு இந்துவாகவே வாழ்ந்து கொண்டு போய்விடலாம் என்பார்கள். அல்லது வர்க்கப்போரட்டம் ஓன்றே சர்வரோக நிவாரணி என்று வகுப்பெடுப்பார்கள். நடைமுறையிலிருந்து தப்பித்துக் கொள்வதற்கு மார்க்சியத்தின் வர்க்கப்போராட்டம் அவர்களுக்கு உதவிசெய்வதை கண்டால் காரல் மார்க்சுக்கே கோபம் வரும்! என்ன செய்வது, மார்க்ஸ்தான் உயிருடன் இல்லையே!

த.மு.எ.சவின் பேச்சாளர்கள் எல்லோரும் ஒரு விசயத்தை மட்டும் வலியுறுத்தினர். அதுதான் கருத்துரிமை! அதாவது இந்துவத்தை விமரிசனம் செய்தால் பதிலுக்கு இந்துமுன்னணி கூட்டம் போட்டு பதில் சொல்லவேண்டுமாம். இதுதான் ஜனநாயகமுறையாம். இதை விடுத்து தாக்குவது என்பது மதவெறியாம். இந்த முக்கியமான பாலபாடம் தெரியாததால்தான் இந்தியாவில் இந்து மதவெறியர்கள் இவ்வளவு நாள் கலவரம் செய்து பல்லாயிரம் பேரைக் கொன்றிருக்கிறார்கள் போலும். இனி இந்து முன்னணியின் ஒவ்வொரு கிளைக்கும் த.மு.எ.ச தோழர் ஒருவரை அனுப்பி வகுப்பெடுப்பதுதான் பாக்கி. இதை இராம கோபாலனிடம் விளக்கி கன்வின்ஸ் செய்தால் முடிந்தது பிரச்சினை! இந்தப் போலிக் கம்யூனிஸ்ட்டுகள் பாசிசத்தை மதிப்பிடுவதையும், அதை எதிர்கொள்வதையும் நினைத்தால் புல்லரிக்கிறது.

பெரியார் திராவிடர் கழகத்தின் விடுதலை இராஜேந்திரன் பேசும் போது இன்றைக்கு இடதுசாரி இயக்கங்களெல்லாம் பெரியாரின் கொள்கைகளைப் பேசிவருவது குறித்து மகிழ்ச்சியைத் தெரிவித்தார். போரூரில் தாக்கியவர்கள் எல்லாம் பார்பனர்கள் அல்ல பிற்படுத்தப்பட்ட மக்கள்தான் என்று பேசிய ராஜேந்திரன் அவர்களும், தலித்துக்களும் பார்ப்பனிய இந்து மதத்தால் அடிமைகளாக நடத்தப்படுவதை விளக்கினார். இதையெல்லாம் எதிர்த்துப் போராடுவதற்கு அவர்களும் முன்வரவேண்டும் என்று கோரிக்கையும் விடுத்தார்.

சங்க பரிவாரத்தால் சித்தாந்த ரீதியாக அணிதிரட்டப்பட்டுள்ள மக்களிடம் இப்படிப் பிரச்சாரம் செய்வது சரிதான். அதே சமயம் அது போர்க்குணமிக்க முறையிலும், சித்தாந்த ரீதியில் தாக்குதல் நிலையிலும் இருக்கவேண்டும். அப்போதுதான் சாதி, மொழி, பண்பாட்டு வகையில் பார்ப்பனியத்தால் அடிமைப்படுத்தப்பட்டுள்ள மக்களை விடுவிக்க முடியும். சி.பி.எம் கட்சியோ இந்துமதத்தின் ஆன்மாவாக இருக்கும் சாதிய சமூகத்தை மறுத்து நல்ல இந்து மதம் ஒன்று இருப்பதாக கதை விட்டுக் கொண்டிருக்கிறார்கள். ஆர்.எஸ.எஸ் இன் இந்து மதம் வன்முறையானதாம், இவர்களுடையது சாத்வீகமானதாம். பாம்பில் நல்ல பாம்பு, கெட்ட பாம்பு!

இறுதியில் பேசிய த.மு.எ.சவின் தமிழ்ச்செல்வன் பெரியாரையும், அம்பேத்காரையும் இப்போதுதான் என்றில்லை வெகுகாலமாகவே பேசிவருவதாகச் சொன்னார். அப்புறம் பாரதியாரையும், பாரதிதாசனையும், பட்டுக்கோட்டை கல்யாணசுந்தரத்தையும் முறையே பார்ப்பனிய எதிர்ப்புக்காகவும், வர்க்கப் போரட்டத்திற்காகவும் தோளில் தூக்கிச் சுமப்பதாகச் சொன்னார். கூட்டத்திலும் பாரதி, காந்தியின் படங்களை தூக்கியவாறு தொண்டர்கள் அமர்ந்திருந்தனர்.

ஆர்.எஸ்.எஸ்ஸின் நிகழ்ச்சிகளில் தேசியக்கவி என்று கொண்டாடப்படும் பாரதியாரை த.மு.எ.ச வும் கொண்டாடுகிறது. இப்போது ஒரிசாவிலும், கர்நாடகத்திலும் இந்துமதவெறியர்கள் தாக்குவதை, அவர்கள் தலைவர்கள் இது மதமாற்றத்திற்கு எதிரான போர் என்று பிரகடனம் செய்கிறார்கள். பாரதியும் மதமாற்றத்தைக் கண்டித்து அப்போதே எழுதியிருக்கிறார். என்றால் பாரதி யாருக்குச் சொந்தமாக இருக்கமுடியும்? பங்காளிகள் பேசி முடிவு செய்து கொள்ளட்டும்.

டிசம்பர் 18 முதல் 21 வரை சென்னையில் நடைபெற இருக்கும் த.மு.எ.ச மாநில மாநாட்டை மதவெறி எதிர்ப்பு, தலித் விடுதலை, பெண்விடுதலை, தமிழ் வளர்ச்சி, ஏகாதிபத்திய எதிர்ப்பு என்ற ஐந்து அம்சங்களுக்காக நடத்தப் போகிறார்களாம். தற்போது போரூரில் இந்து முன்னணி தாக்குதல் நடத்தியதால் தமிழகம் முழுவதும் மதவெறியை எதிர்த்துப் பிரச்சாரம் செய்யப் போகிறார்களாம். ஷாபனா ஆஸ்மியும், நடிகர் அமீர் கானும் கலந்து கொள்ளப் போகிறார்கள் என்று தமிழ்ச்செல்வன் பேசினார். கோகோ கோலாவின் விளம்பரத் தூதராக இருக்கும் அமீர் கானை வைத்து ஏகாதிபத்திய எதிர்ப்பு! நல்ல பொருத்தம்தான்.

அதிலும் கூட மதவெறியைத்தான் எதிர்க்கப் போகிறார்கள். ஏதோ நாட்டில் ஆயிரம் மதவெறிகள் இருப்பதை போல. இந்தியாவில் சிறுபான்மை, பெரும்பான்மை என்று இரண்டாக மதப்பிரிவுகளை பிரிக்கலாம். இப்போது பெரும்பான்மையின் பெயரால் சிறுபான்மை ஒடுக்கப்படுகிறது. இதை இந்து மதவெறி என்று கூட சொல்வதற்கு கூச்சப்படும் கோமாளிகளின் கூட்டம் எப்படி இந்துத்வத்தை எதிர்கொள்ளும்?
அதிகபட்சம் அடுத்த தேர்தல் முடிந்த பின் சி.பி.எம் கட்சி காங்கிரசுடன் சேர்ந்து கொண்டு பா.ஜ.கவை எதிர்ப்பதுதான் நடக்கப்போகிறது. இதற்கு இவ்வளவு பெரிய போர்முழக்கம் செய்வது பொருத்தமாக இல்லை.

பபூன்கள் சீரியஸாக நடித்தாலும்….சிரிப்புதான் வரும்!

18 Responses to “அடிவாங்கினால் பொன்னாடை! இந்து முன்னணி vs த.மு.எ.ச Exclusive!!”

Read Full Post »